11/07 dag 17 Oloron St Marie

Van een zeer zonnige maar onaangename 38 graden viel de temperatuur vandaag terug naar een zeer aangename maar bewolkte en regenachtige 24 graden. Ik heb droog al mijn spullen kunnen in pakken en ben droog van start gegaan, maar al snel begon het te miezeren. De miezer werd vervolgens echte regen, maar omdat de temperatuur verder prima was heb ik niet eens overwogen om een regenjas aan te trekken.

Fietsen in de regen is niet iets waar ik echt aan gewend ben, maar gelukkig viel het niet tegen. De natuur waar ik door heen fietste leek bovendien wel een buitje te kunnen gebruiken en het dorre gras leek met het verloop van de kilometers groener en weelderiger te worden. Bovendien merkte ik aan mezelf ook dat ik het beter doe bij wat lagere temperaturen. 

Om een uur of twaalf droogde het op, maar het bleef wel bewolkt. Om een uur of twee had ik de oorspronkelijk voor vandaag geplande 100km erop zitten, maar omdat het toch niet echt weer om lekker in het gras te luieren was en omdat Clemens Sweerman in zijn routeboekje stelt dat de klim over de Pyreneeën vanuit Oloron St. Marie voor de geoefende fietser prima in één dag te doen is, ben ik doorgefietst naar Oloron St. Marie. Daarmee was vandaag met 150km een lange dag, maar lig ik wel een halve dag voor op schema. Mocht ik bovendien een geoefend fietser blijken te zijn, dan ben ik morgen op dit tijdstip in Spanje!

Het is zo'n 57km tot aan de Col de Somport. Ik bevind me nu op zo'n 200 meter boven nap en zal morgen gedurende die 57km naar iets meer dan 1600 meter boven nap klimmen. De eerste 35km is met een stijging van zo'n 400 meter nog redelijk vriendelijk. De daarop volgende 22km zullen met een stijging van de overige 1000 meter iets pittiger zijn. Ter vergelijking: vorige jaar klom ik over de Splügenpas over een afstand van 34km van 750meter naar 2115 meter.

Morgen zullen we weten of ik mezelf inmiddels een geoefend fietser mag noemen! 

Grauwigheid en een weinig enerverend landschap...

Toch stond ergens in die schrale bossen deze jongen langs een klein stroompje mooi te wezen. De plant was net zo groot als dat ik ben (181cm, give or take). Mooi om te zien dat zo'n boeketbloem hier gewoon wild groeit.

Thermische bron in Dax. Nog nooit zelf echt meegemaakt, maar het water was gewoon heet :-)

Qua stijl valt hier geen touw meer aan vast te knopen... Eclectisch?

Later op de dag volgde betere landschappen en vergezichten...

En hier stonden de zonnebloemen eindelijk in bloei. En op de achtergrond bergen! 

Oloron St Marie. Langs dit riviertje klim ik morgen naar Spanje. Hoop dat het wel iets droger wordt dan nu. As we speak komt het met bakken naar beneden uit een onheilspellend donkere lucht...