Sja San Fermin... Waar te beginnen?
Vanochtend om 530 ging de wekker. Bij het gaan van de wekker was ik nog zo diep in slaap dat ik even niet wist waar ik was, maar binnen de zogenaamde split second kwam het besef dat ik niet te lang moest treuzelen om uit bed te komen, want al om 8 uur was de Encierro de Toros; ofwel het stierenrennen!
Om 600 fietste ik het historisch centrum van Pamplona in waar het nog stikte van de beschonken feestgangers. Langs het 850m lange parcours voor het stierenrennen waren ze al druk bezig met het neerzetten van de zware houten hekken, maar geloof het of niet, twee uur van te voren was ik nog net op tijd om een redelijk goed plekje te bemachtigen. En dan is het wachten geblazen, hoewel dat ook niet echt een straf was. Langzaam kwam de stad tot leven. Er kwamen steeds meer mensen; op straat, maar ook op de balkons, en allemaal gekleed in rood met wit. Het parcours werd gereed gemaakt. Iedereen die niet zou gaan rennen werd van het parcours weg gehaald. De renners verzamelden zich en verspreidden zich over het parcours. Over de luidsprekers klonk al volop muziek en de regels voor het stierenrennen werden uitgelegd. En toen werd om 800 uur middels een vuurpijl in de lucht het startsein gegeven en was het rennen voor de wilde stieren uit begonnen. Het duurde enkele seconden voordat de stieren langs kwamen en met enkele seconden waren ze ook weer voorbij. Eigenlijk nog minder spectaculair dan de Tour de France :-)
Nog leuker dan het stierenrennen waren de Gigantes y Cabezudos; een processie van reuzen. Reuzen zijn echter niet echt punctueel en houden zich ook niet graag aan gemaakte afspraken, dus ik moest even goed zoeken voordat ik ze gevonden had. Een stoet van 8 grote reuzen trok naar het stadhuis, omgeven door muzikanten en gemene grootkoppen en narren die de mensen uit de menigte sloegen met zachte ballen aan een stok. De stoet werd gevolgd door uitzinnige blije Spanjaarden. Een waar traditioneel spektakel!
Inmiddels was het een uur of 1100 en begon ik toch enigszins last te krijgen van mijn korte nacht in combinatie met de inspanningen van de afgelopen dagen. Geen probleem, want in het gras bij de arena voor het stierenvechten was het prima vertoeven met al die blije (vaak enigszins aangeschoten, zij het niet gewoon dronken) mensen! En bovendien werd er de hele dag vrolijke muziek gemaakt!
Tegen het einde van de middag ben ik weer een beetje in beweging gekomen om de parade van ruiters, ezels en muzikanten te bekijken. Daarna ben naast de kathedraal aan een plein op een bankje neergestreken omdat daar een oude meneer heel mooi fluit zat te spelen. Naar gelang de tijd verstreek kwam er een man met een trommel bij. En even later een violist en een trompetist. En zo ontstond langzaam een orkestje van mensen die samen traditionele muziek stonden te maken! En alsof dat nog niet genoeg was begonnen drie oude dametjes folklorisch te dansen. En die drie dametjes werden later vergezeld door hun mannen, en daarna door nog veel meer mensen, jong en oud, totdat het hele pleintje gevuld was met dansende mensen en toeschouwers :-)
Toen die mensen zo spontaan begonnen te dansen kon ik het niet helpen even lichtelijk aangedaan te zijn... De sfeer is hier vandaag zo karakteristiek en zo goed dat het net is alsof ik in een sprookjesfilm ben beland.... Bovendien wekt het mijn verbazing dat zoveel normale Spanjaarden, van alle leeftijden, deze folklore dansen gewoon mee kunnen dansen!
'S avonds was er een afsluitende stierenren; eentje waar de vonken letterlijk en figuurlijk van afsprongen. Vluchten voor de Toro de Fuego. De vuurwerkstier! Bovendien kon iedereen aan deze stierenren meedoen zonder bang te hoeven zijn permanente lichamelijke schade op te lopen. e
En dus heb ook ik meegedaan!
Mijn bezoek aan Pamplona op de laatste dag van San Fermin 2016, is voor mij een dag om nooit te vergeten! Het leven wordt waarschijnlijk niet veel beter dan dit (2,50 voor een liter sangria :-) En het is nog niet afgelopen! De dag wordt straks nog afgesloten met vuurwerk! Daar ga ik nog even van genieten om vervolgens in mijn piepkleine hotelkamer hopelijk in een diepe slaap te vallen, zodat ik morgen, hopelijk enigszins uitgerust en fit, koers kan zetten naar Logrono. Langzaamaan komt het einddoel in zicht! De Camino en de St Jacobs schelp zijn hier in ieder geval alom aanwezig :-)
Vanochtend om 0600 nog voldoende volk op straat...
Een legertje politiemensen...
En een legertje medisch personeel...
Een zooitje toeschouwers...
Wat enthousiaste mensen die het daadwerkelijk aandurven om voor een wilde stier uit te rennen ...
Wat goddelijke interventie...
En rennen maar!
En toen waren ze alweer voorbij...
De reuzen gingen iets langzamer.
Howel de narren net zo gevaarlijk waren als de stieren.
Net als de dikhoofden.
Toegesproken door de burgemeester (denk ik)
En na een welverdiend dutje in het gras door naar de paardjes.
Ze zouden wel van parades die Spanjaarden.
En van muziek!
En dans!
En deze matadoor ook van een drankje...
Alle Spanjaarden wel trouwens...
En toen s'avonds zelf nog even voor de stier uitgerend!
En de dag afgesloten met vuurwerk!
