27/07 dag 33 Santiago

Vanochtend onder het genot van een heftig snurkende kamergenoot rustig wakker geworden en genoten van een rustiek biologisch ontbijt in de enigszins hippiereske albergue waar ik gister uiteindelijk een bed gevonden heb. Iedereen was heerlijk zen en mindfull zo aan het einde van de rit, en dat was best wel een comfortabele sfeer om in te vertoeven. Ik had dan ook graag nog wat langer in Fisterre gebleven en genoten van de zee en de witte strandjes, maar helaas ging om 945 een bus terug naar Santiago waarvan de busmaatschappij had aangegeven dat er op die bus waarschijnlijk wel genoeg plek was om de fiets ook mee te nemen. En wie ben ik dan om zo'n advies in de wind te slaan?

En zo vertrok ik na enig gehannes om Smurf en alle bagage in de buik van het monster te krijg en snelden we ons langs de mooie kust waar ik gister tijdens het fietsen zo van genoten had. En toen was de kust weg...

Na zo'n anderhalf uur kwamen we aan in Santiago, waar ik me begeven heb naar het hotel dat ik gister heb geboekt. Een simpele kamer, maar gevestigd in een oud klooster met gewelven en kloostergang en al. Het allermooiste is dat ik de kamer voor mezelf heb, dus nadat ik al mijn zooi er naartoe gesleept heb, heb ik eerst wat achterstallig slaapwerk ingehaald! De albergue's zijn best leuk, maar snurkende, woelende, aankomende, inpakkende, vertrekkende, pratende, lallende, stinkende, en warmte uitstralende kamergenoten zijn niet altijd even goed voor de nachtrust.... 

Toen ik tegen het einde van de middag wakker werd bedacht ik me dat het goed was om toch nog even iets te gaan ondernemen om te voorkomen dat ik vannacht opnieuw slecht zou slapen, en dus heb ik me begeven naar het gefaalde architectonische project van Peter Eisenman: de Cidade de Cultura, ofwel stad van de Cultuur. Ontworpen als heuveltop bovenop een heuvel hadden de gebouwen in het project een museum, een bibliotheek, een muziekcentrum en een kunstencentrum moeten huisvesten, maar na 10 jaar van budget overscheidingen en tegenvallende bezoekersaantallen voor de gebouwen die inmiddels klaar waren, is besloten om het kunstencentrum en het muziekcentrum niet te bouwen, waardoor de oorspronkelijk bedachte heuveltop nu in tweeën wordt gekliefd door een grote canyon....

Het project ligt er een beetje sneu bij, met een enorme parkeerplaats die totaal leeg is en delen van gebouwen waar wel aan begonnen is, maar die nooit zullen worden afgebouwd... Een mooi voorbeeld van hoe het heel erg fout kan gaan met hoge ambities.

Na de Cidade de Cultura was het nog een beetje rondslingeren, een drankje drinken, een hapje eten en een ijsje likken, een frisse douche nemen... Morgen om 1620 vliegt Vueling me terug naar het Hollandse. Door een beetje op tijd op het vliegveld te zijn hoop ik zonder al teveel stress mezelf en Smurf en alle andere zooi aan boord te krijgen. En dan morgenavond in mijn eigen bed! 

Slapen in een oud klooster!

Met kloostergang...

En morgen ontbijten onder een gewelf!

De helft van Eisenman's cultuurstad. 

Best aardig....

Maar triest verlaten en onaf...